Eneritz Gómez Micolta
Zientzia Politikoan eta Kudeaketa Publikoan graduatua naiz UPV/EHUn, eta Ikasketa Feministak eta Generokoak masterra egin dut erakunde berean. Nire ikerketa-ildoak totalitarismoen eta Estatuak biztanleriaren prozesu biologikoen kontrolean duen paperaren ingurukoak dira. Nire Master Amaierako Lanean, “Auschwitz I-eko 10. blokea (1942-1945). Amatasuna, biopolitika eta emakume juduen memoria gorputz alemanaren eraikuntzan Hirugarren Reichean”. Ikerketa honekin 10eko kalifikazioa lortu nuen, eta aipatutako ikerketa-ildoak genero-ikuspegiarekin, historiografiarekin eta memoria-politikekin uztartzeko aukera izan nuen. Horrela, Auschwitz I-eko 10. bloketik bizirik atera ziren emakume juduen bizipenak berreskuratu ahal izan nituen, baita erasotzaileen diskurtsoak deseraiki ere, politikoki eta moralki neutroak ziruditenak.
Eusko Jaurlaritzaren doktoratu aurreko beka bat lortu ondoren, gaur egun doktore-tesia egiten ari naiz UPV/EHUko Historia Garaikideko Sailean eta ikerketa-talde honetan, Mercedes Arbaizaren eta José Javier
Díaz Freireren zuzendaritzapean eta Deborah Madden doktorearekin lankidetzan. Deborah Madden Ikasketa Hispanikoetako irakaslea da Lancaster Unibertsitatean, eta Espainia modernoko literatura-akademiko eta historialari kulturala da, feminismo iberikoetan, emakumeen idazketan eta historian, memoria kolektiboan eta humanitate medikoetan espezializatua. Nire tesia, ” Bigarren Mundu Gerrako sexu-indarkeriaren gorputza eta memoria. Gerra-armatik emakumeen sexu- eta ugalketa-eskubideetara (1945-2018)”, Bigarren Mundu Gerran, Hirugarren Reich-a eta Japoniako Inperioa Bigarren Mundu Gerran aztertzeko kasuak kontuan hartuta, sexuindarkeria gerra-krimen gisa erabiltzeari buruzkoa da, biktimen ikuspegitik, 90eko hamarkadako memoriaren eta posmemoriaren mugimendutik abiatuta.