Raúl Mínguez
Historian lizentziatua (2008), Historia Garaikidean Masterra (2009) eta Historia Garaikidean doktorea Valentziako Unibertsitatean. Valentziako Generalitateko Hezkuntza Kontseilaritzaren doktoratu aurreko beka bat izan dut, Valentziako Unibertsitateko Historia Garaikideko Sailari atxikia (2009-2013), bai eta doktoratu ondoko hiru beka ere, EHUk (2015-2017), Zientzia, Berrikuntza eta Unibertsitate Ministerioak (Juan de la Cierva-incorporación, 2018-2019) eta Europako Batzordeak (Marie Sklodowska-Curie, 2019-2021) emandakoak. Gaur egun Euskal Herriko Unibertsitatean lan egiten dut, Zientzia eta Berrikuntza Ministerioak emandako Ramón y Cajal kontratu bati esker.
Nire doktore-tesiak, 2015eko VII. edizioan Historia Garaikideko doktore-tesi onenaren Miguel Artola saria jaso zuen, Espainiako XIX. mendeko katolizismoa, generoa eta feminitate-ereduak jorratuz. Halaber, XVIII. mendearen amaieratik XIX. mendearen erdialdera bitartean Espainian izandako feminizazio-prozesuari eta emakumeen hezkuntzari buruz lan egin dut. Hainbat ikerketa-proiektutan parte hartu dut, eta aldizkari espezializatuetan argitaratu dut: Arenal, Gender and History, Ayer, Hispania Sacra, Journal of Religious History, Feminismo/s eta Historia Contemporánea. Nire monografia, Evas, Marías y Magdalenas. Género y modernidad católica en la España liberal (1833-1874), Ikasketa Politiko eta Konstituzionalen Zentroak argitaratu zuen 2016an.
Hiru ikasturtez irakatsi dut Valentziako Unibertsitatean, lehenik prestakuntzan ikertzaile gisa, eta gero irakasle elkartu gisa. Urrutiko Hezkuntzarako Unibertsitate Nazionaleko (UNED) Bizkaiko Sailean eta Leedseko Unibertsitatean irakasle kolaboratzailea ere izan naiz, eta Bigarren Hezkuntzan ere esperientzia izan dut. Gaur egun Euskal Herriko Unibertsitatean irakasten dut. Nazioarteko hiru ikerketa-egonaldi egin ditut: hiru hilabeteko doktoratu aurreko egonaldi bat Parisko École des Hautes Études en Sciences Sociales-en (Frantzia), eta bi doktoretza-ondoko egonaldi bat bost hilabetez University of Leeds-en (Erresuma Batua) eta bi hilabeteko beste bat University of Glasgow-n (Erresuma Batua).
Azken urteotan garatu dudan ikerketa-proiektuaren helburua da Vatikanoko II. Kontzilioaren ondorioz katolizismo erromatarraren eraldatze-prozesuan parte hartu duten emakume katolikoen identitate-eraikuntzaren prozesua aztertzea. Ikuspegi konparatu batetik, gainera, prozesu hori XX. mendearen azken herenean Elkarte Anglikanoko Ingalaterrako Elizarekin lotutako emakumeek egindakoarekin alderatzea bilatzen dut. Dagoeneko argitaratu ditut ikerketa honen emaitza partzial batzuk aldizkari eta kongresuetarako komunikazioetako artikuluetan, eta espero dut gai horri buruzko monografia bat argitaratzea epe ertainera.
Argitalpen berrienak:
- “¿Curas viriles? El padre Claret y la masculinidad sacerdotal en la España del siglo XIX”, Ayer, 126 (2022), 159-185. orr., https://doi.org/10.55509/ayer/811
- (con E. de Dios) ‘Catholic Housewives in Transition: The Centres for the Promotion of Women between the Franco Dictatorship and Democracy in Spain (1960-1980)’, Journal of Religious History, 45-4 (2021), 623-643. orr. https://doi.org/10.1111/1467-9809.12807
- “Between Virgins and Priests: the Feminization of Catholicism and Priestly Masculinity in Nineteenth-Century Spain”, Gender & History, 33-1 (2021), 94-110. orr. https://doi.org/10.1111/1468-0424.12493
(con E. de Dios) ‘“En euskera y en cristiano”. Género, religión y nación en el País Vasco durante el franquismo’, Rúbrica Contemporánea, IX-17 (2020), pp. 99-117. https://doi.org/10.5565/rev/rubrica.196 - “Entre el hogar y la calle. La movilización política de mujeres católicas durante el Sexenio Democrático”, Hispania Nova, 18 (2020), 419-449. orr.,